Bow wow wow – I want candy (1982)
Controversie alom rond zangeres Annabella Lwin, die -gerecruteerd voor de band door Malcolm Mc Laren, ooit manager van The Sex Pistols- nog lang geen 18 was en toch enkele malen op een sexuele manier in beeld kwam en ook suggestieve teksten zong, zoals op ”Sexy Eiffel Tower’
Origineel: Strangeloves, the – I want candy (1965). De groep startte aanvankelijk als firma “List en bedrog” vanwege hun presentatie naar de pers. Giles, Miles, and Niles Strange zouden Australische broers zijn die veel geld hadden verdiend, dankzij hun innovatieve schapenboerderij. Hierdoor zouden de drie financieel onafhankelijk genoeg zijn om lekker met hun band op pad te gaan. Dit was een vreemde publiciteitsstunt, want in werkelijkheid was dit een New Yorkse groep, bestaande uit artiesten met ervaring binnen de muziekwereld. Zo was Jerry Goldstein al producer en songwriter vóór de Strangeloves bestonden. En broers waren de 3 leden ook zeker niet. Hun gelijknamige LP ‘I Want Candy’ was hun enige officiële studioplaat, daarna bracht de groep nog enkele losse singles uit.
Single ‘I want Candy’ was hun grootste hit met een nummer 11-notering in de VS. Hun muziek deed in hun zogenaamde thuisland Australië bedroevend weinig. Strangeloves-single ‘Night Time’ werd later nog gecoverd door George Thorogood (1978) en J. Geils Band (1980). Maar hun bekendste nummer is het vaakst gecoverd, ook door popsterren Aaron Carter (2000) en Mel C (2007).
Toch is de versie van Bow Wow Wow het meest interessant, vooral door de leukste uitvoering. Het was voor de meesten ook de eerste kennismaking van de groep rond zangeres Annabella Lwin. Al verscheen het eerste werk van Bow Wow Wow al eind ’80, het jaar van hun oprichting. Een grote hit was het niet (#26 in NL, #30 in België), al reikte het in de UK wel tot #9. Maar deze uitvoering mag men zeker wel bestempelen als een new wave-classic. De meeste aandacht ging toch wel naar de pose van Lwin, die destijds nog maar 15 was. Al was deze hoes wel wat minder discutabel als die van het 1e officiële album.
Overigens was Boy George nog even lid als zanger van de groep, een 2e vocalist dus naast Lwin. Dit was echter van korte duur, omdat hij zijn eigen band Culture Club zou oprichten.
Top 40-notering.